Yazgı

Gökbiliminden hiç anlamadığım haldeYıldızları seyrediyorum durmaksızınAcemi ve tutkulu bir kumarbazıyım hayatınAçık oynuyorum kartlarımıVe rest çekiyorumNiçin hep yenilen benim? Kırmızıya boyamak istiyorum bir palyaçonun burnunuDargınlıklarımı kırmızıya boyamak istiyorum-ki aykırı düşsün ayrılıklar-

Yankı

Yıldızlı geceleri giyinirdinAteş kuşlarına emanetti gökyüzünSesin yüzünde incelirdiGüneş ellerindeHer yanın insandı, her yanın aşk Derin uçurumlarda açardın, soyluYabandın kentlere, aşk acemisiSert eserdi vadinde rüzgârlarÜşürdün sabah serinliğindeAğlamak geçerdi içinden, ağlayamazdınİç çekişler minnetin diğer adıydıBir kurşundu nihayet her aşkın payı

Yağmur Habercileri

Batan güneşin ardından koşarlarKaranlık ölüm demektirAtlayıp şeytanın atınaTiranların gece yasalarınıTağyir, tebdil ve ilga’yaCebren teşebbüs ederler Toprak kovuklarından doğarlarHenüz keşfedilmemiştir ülkeleriAsi rüzgârıdırlarAşkın ve ateşin

Suların Yolculuğu

Gün, beyazını yıkarken suların yeşilindeDingin sabahları yükler yelelerinehırçın ve asi bir atUçar karaca çevikliğindeAsıp terkisine mayıs rüzgârlarınıAy büyür gözlerinde kocaman olur. Gecenin en laciverdi yerindeKâşifler keşfe çıkar gülüşlerindeki giziFatihler talandadır alnının ovalarındaHüznün tetiği çekilir, esmerleşir rüzgârlarBir mevsim yalanıdır, yağmurda unuttuğun gölgen.

Onikilerin Vedası

“Şili halkı faşist Pinochet’den hesap soruyor” Basın Başımızı dizlerine koyar gibi sevgilininBastık ölümüne bir sevdayı bağrımızaArtık konuşmayacağızSöylendi söyleneceklerVe şimdilik kapatıyoruz yaşam defterimiziDinlenip dönmek içinarasına halkların.

Korsan Gülümsemeler

Kusursuz bir çingeneydi evrenin ortasındaDağları sesinden tanırdıBulvarları gülüşünden Tek bir ağaçtı, ulu bir ormanKovuklarında gizlenirdi kaçaklarAlbatros’du ıssız enginlerdeOkyanuslarda korsanYüreğinde nefesti, gözlerinde ışıkDüşlerinde gülümseyen çocuklar

Kopuş

Gizemli düşlerle bağlanırdım akşamın yeşil  ucunaTek tek öperdim yağmur damlalarını mevsimler  boyuYüzün dağlara düşerdi, ak bir buluttum saçlarında gezinenTeslim alan sen değildin, teslim olurdum hayaline. Kalbim, aldanma yalanların atlas  yüzüneÇekilen tetiğin kurşunu değilim artık.

Karşı Eylül

Hırçın bir ıssızlık bu eylülSu üşürSessizlik sesini yitirirKanatlarında taşıdıkları mayısıSeslerinde öldürür kırlangıçlarVe bütün renkler silinir ansızın. Serüvenleri de eskitiyor hayatArtık bir son sözdür her esintiMahşere sürüyor atını küskün bir şövalyeKapanıyor kitap:İşte ortadayımSöze ne hacet.